Wat heeft de Wereldvoedseldag op 16 oktober te maken met de Noordzee? Heel veel dus. Driekwart van de aarde is bedekt met water; oceanen en zeeën. Met een groeiende wereldbevolking gaan we het ondanks alle technologie niet redden met de gewassen die op het land verbouwd kunnen worden.

Daar is de ruimte te beperkt voor. Voedsel uit zee ligt dan voor de hand. Zondag 16 oktober is door de Verenigde Naties uitgeroepen tot Wereldvoedseldag, een dag waarop wereldwijd aandacht besteed wordt aan een gezond voedselsysteem en voedselzekerheid. In opdracht en met steun van het Ministerie van Economische Zaken en de Gemeente Rotterdam is besloten om een groot en breed programma voor het publiek te presenteren. Doel is om aandacht te vragen voor Wereldvoedseldag als fenomeen, en om mensen een kijkje te geven in de keten en achter de schermen van ons voedsel. De organisatie in Rotterdam wil laten zien wat de rol van Nederland is in het wereldwijde voedselsysteem en wat Nederland kan betekenen voor voedselzekerheid wereldwijd. Rotterdam is bij uitstek een prachtige plek hiervoor aangezien de stad en de regio vele voedselorganisaties huist, een levendige food cultuur heeft en de haven als toegangspoort tot Nederland en Europa dient. Concreet is het de bedoeling om op het Schouwburgplein in Rotterdam vijf paviljoens te plaatsen die ieder een schakel uit de keten vertegenwoordigt. De organisatie wil dus graag laten zien hoe belangrijk voedsel is. Voor de Nederlandse visserijsector een mogelijkheid om zich te presenteren en te laten zien dat er op een duurzame manier vis onttrokken wordt aan de bestanden. Die staan er, voor wat betreft de Noordzee, goed voor. Bovendien is vis uit de Noordzee net zoiets als groente of kruiden uit eigen tuin. De vis komt uit onze eigen vijver. Indien je als consument gevoelig bent voor duurzame producten, dan kun je je afvragen of de op grote schaal gekweekte vis uit Aziatische landen daaraan voldoet. Afgezien van de kweekomstandigheden die soms veel vragen oproept, is het transport niet bevorderlijk voor het duurzaamheidsgevoel. Dat is anders met vis die niet over lange afstanden vervoerd hoeft te worden. Vis uit de Noordzee is op dat vlak dus een uitstekend alternatief. De vangstmethoden hebben de laatste decennia ook allerlei ontwikkelingen doorgemaakt. Vistuigen zijn lichter in gewicht, het contact met de bodem van de sleepnetten is tot een minimum gereduceerd en het brandstofverbruik van de Nederlandse kottervloot is opvallend afgenomen. Je zou zeggen, een makkelijke keuze. Op het gebied van smaak scoort Noordzeevis ook nog eens hartstikke goed. Vanwege de gunstige omstandigheden (zoutgehalte, voedselbeschikbaarheid, dynamiek, enz) is de smaak van Noordzeevis voortreffelijk. De vissers doen er nog eens een schepje bovenop door veel aandacht te schenken aan de verwerking aan boord. De Noordzee zou in de naaste toekomst wel eens onze belangrijkste voedselproducent kunnen worden. Op de foto de pulskotter GO-22 ‘Jan-Cornelis’ op zo’n zestig mijl ten westen van Den Helder, net op de grens van het Nederlandse en het Britse deel van de Noordzee. De bemanning is bezig met het binnenhalen van de kuil om daarna de gevangen vis vakkundig te verwerken. (foto W.M. den Heijer)