Dat de visconsumptie veel beter moet in Nederland, zeker daar waar het overheerlijke, supergezonde en pure Noordzeevis betreft, zijn de meeste deskundigen het wel over eens. Maar nu moet de burger nog over de streep worden getrokken.

Niet eenvoudig, want u als consument wordt overspoeld met klaagliederen. Milieuorganisaties lijken veel baat te hebben bij het loslaten van onheilstijdingen over die Noordzee. Uiteindelijk moeten ze hun achterban wel koesteren. Met de garantie, dat de jaarlijkse geldstroom op peil blijft. Dat gaat niet als ze een rooskleurige situatie over die Noordzee in beeld brengen. Stel je voor? Dan zouden de donateurs kunnen overwegen het lidmaatschap op te zeggen. Pleiten voor meer verantwoording en respect, is niet erg, maar om nou te roepen dat de Noordzee en haar bewoners er slecht voor staan? En beweren dat beschermde gebieden nodig zijn om die zee zijn dynamiek terug te geven. Dat hoort allemaal tot de categorie ‘verzinsels’. Immers de Noordzee zit propvol met vis. Al dat negatieve geroeptoeter draagt er ongetwijfeld toe bij dat Nederlanders veel te weinig Noordzeevis consumeren. Maar al laat het zaaien van angst je koud, dan zijn er andere bronnen die er voor zorgen dat de lust tot het eten van Noordzeevis je ontnomen wordt. Dat begint al heel vroeg. Het gerenommeerde Noordhoff Uitgevers bv levert aan honderden basisscholen een lesboekje voor groep 7. In het hoofdstuk ‘Landbouw in Europa’ komt in les 3 ‘Voedsel produceren’ aan de orde. Daarin wordt geen spaan heel gelaten van de visserij op de Noordzee en met nam de vriestrawlers worden neergezet als schepen die de zee leegvissen. Varende visfabrieken kunnen geen goed doen in de ogen van de samenstellers. Alles wat groot is, is verdacht. Dat moeten onze kinderen meekrijgen. Ze moeten namelijk weten dat deze grote boten meer vis vangen dan er elk jaar bijkomt. Als positief voorbeeld in diezelfde les dient de Middellandse Zee waar kleinschalige vissers dagelijks uitvaren en terugkeren. Helaas de werkelijkheid is voor deze doctrine taaier. De Middellandse Zee is op sterven na dood. De kleinschalige tienduizenden vissersbootjes liggen meer stil dan dat ze uitvaren. Leuk voor de toeristen om naar te kijken. Maar er valt geen droog brood te verdienen en dat wat ze vangen is grotendeels zwaar onder de maat. Nee, dan de Noordzee. Die zit bomvol met vis. Schol heeft een omvang bereikt van liefst 1 miljoen ton. Dan gaat het om maatse schol (groter dan 27 cm). Als die verzinsels (zonder ook maar enige onderbouwing) reeds op jonge leeftijd er ingeprent worden, dan is het begrijpelijk dat de consumptie van Noordzeevis zwaar tegenvalt. Na deze doctrine volgen de organisaties en instellingen die menen dat het slecht gaat met de Noordzee. Zij doen er nog een schepje bovenop. Na een bezoek aan het Rotterdamse Blijdorp krijg je de indruk dat we de Noordzee moeten redden van de ondergang. De panelen in het Oceanium van Blijdorp zijn doorspekt van dezelfde doctrine als die in het lesboekje van Noordhoff Uitgevers bv. Op hele slinkse wijze wordt kinderen voorgeschoteld dat ze de Noordzee graag willen beschermen tegen overbevissing. In Blijdorp is het een en al treurnis. Nederlandse vissers worden weggezet als moordenaars. Ben je weer wat ouder dan kun je je laten leiden door wat het Amerikaanse Oceana onlangs verkondigde over de Noordzee. Het is ecofascisme van de bovenste plank. Het door de Pew Charitable Trust (legaat Suncor Oliemaatschappij) op de been geholpen Amerikaanse Oceana ‘onthult’ wat voor bijzondere natuur in de Noordzee beschermd zou moeten worden. Oftewel gezuiverd zou moeten worden van de laatste visserij-Mohikanen: onze kottervloot. Oceana is een twijfelachtige organisatie die in 2001 is opgezet door twee Amerikaanse stichtingen die beiden het MSC-keurmerk sponsoren en Stichting De Noordzee financieren. De twee Amerikaanse stichtingen zaten ook achter de ‘Oceans 2012 coalitie’ die de aanlandplicht, een gedrocht van een maatregel, er door dramde. Al deze dubieuze stichtingen en organisaties hebben veel invloed in Brussel en terwijl ze oproepen tot transparantie schermen deze clubs zelf hun donoren van rijke Amerikaanse industriëlen af.  Ondertussen heeft de Nederlandse vloot te maken met een paar geduchte tegenstanders die van alles roepen maar niets kunnen onderbouwen. Op de foto een opname van de vlootmanifestatie die vissers op 27 augustus in Rotterdam organiseerden teneinde gehoor te krijgen voor alle onzin die over de Noordzee uitgekraamd wordt. (foto W.M. den Heijer)