De tarbot (Psetta maxima, synoniemen zijn onder andere Scophthalmus maximus) is een straalvinnige vis uit de familie van tarbotachtigen (Scophthalmidae), orde platvissen (Pleuronectiformes), die voorkomt in het noordoosten en het oosten van de Atlantische Oceaan en de Middellandse Zee en het zuidwesten van de Grote Oceaan.

De tarbot kan een lengte bereiken van 100 cm en kan maximaal 25 jaar oud worden. Het lichaam van de vis is schijfvormig en wordt relatief dikker naarmate de vis groter wordt. De tarbot is goed te onderscheiden van de griet door de goed voelbare onderhuidse botknobbeltjes.

De vis heeft één rugvin en één aarsvin.

De tarbot is een zout- en brakwatervis die voorkomt in een gematigd klimaat. De soort is voornamelijk te vinden in zeeën en rotsachtige wateren. De diepte waarop de soort voorkomt is 20 tot 70 m onder het wateroppervlak. Tarbot en griet komen veel voor langs de randen van diepe geulen.

De tarbot is evenals de griet een echte viseter. Hij verschalkt zijn prooien vanuit een hinderlaag. De vis is zeer goed gecamoufleerd doordat hij zeer goed in staat is om zijn kleur aan te passen aan die van de plaatselijke zeebodem.